- ұрысу
- Iсин.: дауласуҚұдайберген Оңалбайды жақтырмай қалды, Құралайға да ұрысқысы келді (Ж.Жұмақанов).IIсин.: майдандасуҮрмәш енді екінші Прибалтика майданында ұрысты жаумен (Ә.Әлішев).
Синонимдер қазақша сөздік. 2015.
ұрысу
Смотреть что такое "ұрысу" в других словарях:
Минск — У этого термина существуют и другие значения, см. Минск (значения). Столица, областной центр, районный центр Минск белор. Мінск … Википедия
алжасу — (Гур., Маңғ.) жанжалдасу, ұрысу, араздасу, соқтығу. Бұрын адайлар мен түрікмендер бірнеше рет а л ж а с қ а н еді, қазір ұлттар арасында достық қатынас күшейді (Гур., Маңғ.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
алмасу — (Сем.: Абай, Шұб.; Тау., Қош.) ұрысу, төбелесу. Әй, а л м а с п а й отырыңдар! (Сем., Абай) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
нықырту — (Гур.: Бақс., Маңғ.) ұрысу, тежеу, тыйып тастау. Анда санда н ы қ ы рт ы п отырмаса болмайды (Гур., Бақс.). Н ық ы р а й ы н деп айтып отыр ғой (Гур., Маңғ.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
бейбақтан — ет. Долдану, ұрысу, көкбеттену; бетпақтану. Біреулердің шәңкілдесіп ұрысып, б е й б а қ т а н ы п жатқанын байқаса, апасы бұларды ол маңнан дереу шақырып алады (К. Ахметбеков, Қасірет, 1, 46) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
жертабала — ет. Жерлеп ұрысу, табалау, тіл тигізу. «Рас, менде ұят жоқ, оның есесіне сүт бар» деп қолындағы тобатайын мақтана жоғары көтеріп, қайта өзіңді ж е р т а б а л а п кете барады (К. Ахметбеков, Қасірет, 1, 22) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
сауырлас — ет. 1. Бір бірінің сауырынан тістесу. 2. ауыс. Айтысу, тартысу, ұрысу. Әр жерде әр мырзамен тамырласат. Әр жерде әр сұлуға бауыр басат. Дегенге «мұның қалай?» азу басат, Тістесет, қағаздасат, с а у ы р л а с а т (І.Жансүгіров, Құлагер, 163) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
шармаяқтас — ет. жерг. Жанжалдасу, ұрысу, араздасу. – Ат құрып қалғандай, осы пәлелерге қайдан ш а р м а я қ т а с т ы қ десеңші… Әбден зықымызды шығарды (Т.Мәмәсейіт, Таңжарық, 2, 7) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
